Friday, April 27, 2012

  • ਮੇਰੀ ਪਹਿਲੀ ਯੂ ਏ ਈ ਯਾਤਰਾ - ਕਿਸ਼ਤ ਪਹਿਲੀ

  • ਸਤਿਕਾਰਯੋਗ ਪਾਠਕੋਂ 25 ਸਤੰਬਰ 2010 ਨੂੰ 17 ਭਾਰਤੀ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਸਜ਼ਾਂ ਦੇ ਸਬੰਧ ਅਤੇ   ਯੂ ਏ ਈ ਦੀਆਂ ਜੇਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸੇ  ਪੰਜਾਬੀ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਸਾਹਮਣੇ ਲਿਆਉਣ ਲਈ  ਸਾਡੇ ਸਤਿਕਾਰਯੋਗ ਦੋਸਤ ਖੀਵਾ ਮਾਹੀ ਵੱਲੋਂ  ਬਲਾਇਆ ਗਿਆ।  ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਮਾਣ ਵੀ ਹੈ ਅਣਜਾਣ ਲੋਕ ( ਉਦੋ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਅਣਜਾਣ ਸੀ ) ਵੀ ਪੰਜਾਬੀਨਿਊਨ ਆਨਲਾਈਨ ਦੀ ਕਵਰੇਜ਼ ਨੂੰ  ਐਨਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਤੇ ਮਾਣ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ   ਆਪਣੇ ਕੋਲੋਂ ਟਿਕਟ ਅਤੇ ਵੀਜਾ ਭੇਜ  ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ  ਹਾਲਾਂਕਿ ਕਿ  ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਸਵਾਰਥ ਨਹੀਂ ਸੀ ।
      ਇਸ ਸਬੰਧੀ  ਖ਼ਬਰਾਂ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਸਾਝੀਆਂ ਕਰ ਚੁੱਕਾਂ ਹਾਂ  ਪਰ ਸਫ਼ਰਨਾਮਾ ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕੀਤਾ  , ਇਹ ਸਫ਼ਰਨਾਮਾ   ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ  ਬੋਬੀ ਬਰਾੜ  ਦੀ  ਕਿਊਬਾ ਫੇਰੀ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋ ਕੇ ਲਿਖਣ ਲੱਗਾ ਹਾਂ ।
     ਹੋ ਸਕਦਾ   ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ  ਪਰ ਤੁਹਾਡੇ  ਕੂਮੈਂਟ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ ।

      ਸੁਖਨੈਬ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ

    24   ਸਤੰਬਰ 2010 ਨੂੰ  ਦੁਪਹਿਰ ਵੇਲੇ ਮੈਂ ਬਠਿੰਡੇ  ਸੀ ,  ਦੁਬਈ ਤੋਂ ਖੀਵਾ ਮਾਹੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ,
     ‘ ਕੱਲ੍ਹ ਵਾਸਤੇ ਟਿਕਟ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਬੁੱਕ ਕਰ ਦੇਵਾਂ ’
    “ ਜਦੋ  ਮਰਜ਼ੀ ਕਰ  ਦਿਓ। ”  ਮੈਂ ਕਿਹਾ ।
     ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਫੋਨ ਆਇਆ  ਕੱਲ੍ਹ  ਸ਼ਾਮ  ਨੂੰ ਚੜ੍ਹ ਆ ।
       ਫੋਨ ਕੱਟਿਆ ਤੇ ਦੌੜ ਭੱਜ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ , ਨਾਲ  ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਨਿੱਕਸੁੱਕ ਕੱਠਾ ਕਰਨਾ ਸੀ , ਖੀਵਾ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਇੰਡੀਆ ਤੋਂ ਕੋਈ ਸਮਾਨ ਚਾਹੀਦਾ ਤਾਂ ਦੱਸੋਂ  ਜਵਾਬ ਮਿਲਿਆ   ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ਤੂੰ ਸਿੱਧਾ  ਆ ਜਾ ,  ਫਿਰ  ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਖੀਵਾ ਜੀ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਗੂਫਤਗੂ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਭਾਬੀ ਨੇ  ਫਰੀਦਕੋਟ ਤੋਂ ਭਾਈਆ ਦਾ ਗਜਰੇਲਾ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ।
    ਮੈਂ  ਬਠਿੰਡੇ ਤੋਂ ਪਿੰਡ ਪੂਹਲੇ ਜਾਣਾ ਸੀ , ਫਿਰ  ਰਾਮਪੁਰੇ  ।  ਸੋਚ ਦਾ ਘੋੜਾ ਭਜਾ ਕੇ  ਰੂਪ ਕੰਵਲ ਦੇ ਤਾਏ  ਠੇਕੇਦਾਰ ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੱਧੂ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਪਤਾ ਕੀਤਾ  , ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਫਰੀਦਕੋਟ ਹੋ ਸਕਦਾ ।  ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੱਧੂ  ਫਰੀਦਕੋਟ ਛਾਉਣੀ ਵਿੱਚ  ਹੀ ਸੀ ।  ਮੈਂ  ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਵਰਗੇ ਕਦੇ ਨਾ ਭੁੱਲਣ ਯਾਰ ਨੂੰ ਗਜਰੇਲਾ ਲਿਆਉਣ  ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ।  ਉਹਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ਕਿ ਗਜਰੇਲਾ ਹੁਣ ਖਤਮ ਹੈ ਫਿਰ ਬਰਫ਼ੀ ਲਿਆ ਕੇ ਬਠਿੰਡੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ । ਮੈਂ ਪਿੰਡੋਂ ਰਾਮਪੁਰੇ ਗਿਆ  । ਫਿਰ  ਬਠਿੰਡੇ ਵਾਪਸ  ਆ ਕੇ ਪਿੰਡ ਮੁੜਿਆ । ਮੈਂ ਛੋਟੇ ਕਰੇਲੇ ਵੀ ਨਾਲ ਲਿਜਾਣੇ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ,  ਖੀਵਾ ਬਾਈ ਜੀ ਨੂੰ ਸੂਗਰ ਹੈ  (  ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਅਪਰੈਲ 2011 ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ  ਛੋਟਾ ਕਰੇਲੇ  ਸੂਗਰ ਨਹੀਂ ਘਟਾਉਂਦੇ )

     25 ਸਤੰਬਰ ਸਵੇਰੇ ਮੈਂ ਪਿੰਡੋਂ ਮੋਗੇ ਵਾਲੀ ਬੱਸ ਲਈ । ਮੋਗੇ  ਲੁਧਿਆਣਾ ਬਾਈਪਾਸ ਤੇ ਸੋਨੂੰ  ( ਖਾਵੀ ਮਾਹੀ ਦੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਖੀਵਾ ਦੀ  ਸਾਲੀ ਦਾ ਮੁੰਡਾ , ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਟੋਰਾਂਟੋ ਵਿੱਚ) ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਸੀ । ਅੱਗੇ ਅਸੀ ਕੱਠਿਆਂ ਨੇ   ਜਾਣਾ ਸੀ ।
     ਸੋਨੂੰ ਨੂੰ  ਸਕਾਰਪਿਓ  ਤੇ ਸੀ ।   ਮੋਗੇ ਤੋਂ ਚੱਲ ਕੇ ਅਸੀਂ ਸ੍ਰੀ ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਾਂ ਪਰ ਡਰਾਈਵਰ ਕਹਿੰਦਾ ਜਿ਼ਆਦਾ ਟਾਈਮ ਲੱਗ ਜਾਣਾ ਫਿਰ  ਲੇਟ ਹੋ  ਨਾ ਜਾਈਏ । ਅਸੀਂ   ਦੁਪਹਿਰ 2 ਵਜੇ ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ  ਹਵਾਈ  ਵਿੱਚ ਦਾਖਿਲ ਹੋਏ ।   ਪਹਿਲਾ  ਟਾਈਮ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ   ਏਅਰਪੋਰਟ ਦੇ ਵੇਟਿੰਗ ਹਾਲ ਤੋਂ ਅੱਗੇ  ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ।  ਅਸੀਂ ਏਅਰਪੋਰਟ ਤੇ  ਛੇਤੀ  ਦਾਖਲ ਹੋਏ ਕਿਉਂਕਿ ਸੋਨੂੰ ਦੇ ਪਾਸਪੋਰਟ ਤੇ  ਥੋੜੀ ਲੇਮੀਨੇਸ਼ਨ ਉਖੜੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ  ਇਮੀਗਰੇਸ਼ਨ ਵਾਲਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਅੜਿੱਕਾ ਪਾਉਣ  ਦਾ  ਇਹ ਹੀ ਯਕੀਨ ਸੀ ।
      ਸਮਾਨ ਜਮਾਂ ਕਰਵਾ ਕੇ ਜਦੋਂ ਇਮੀਗਰੇਸ਼ਨ  ਵਾਲਿਆਂ ਕੋਲ ਜਾਣ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਸੋਨੂੰ ਦੇ ਪਾਸਪੋਰਟ  ਦੀ ਘੁੰਡੀ ਦੇਖ ਕੇ  ਨਾਗਵਲ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿ਼ਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਇੱਕ ਅਰਜ਼ੀ ਲਿਖਵਾ ਕੇ ਅੱਗੇ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ  ‘ਜੇ ਸ਼ਾਰਜਾਹ ਇਮੀਗਰੇਸ਼ਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਵਾਪਸ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੋਵੇਗੀ ।’
     ਮੈਂ ਇਮੀਗਰੇਸ਼ਨ ਕਰਾਉਣ ਲਈ ਇਕ  ਸਰਦਾਰ  ਅਧਿਕਾਰੀ ਕੋਲ ਗਿਆ  ਸੋਚਿਆਂ  ਬਾਕੀਆਂ ਨਾਲੋ ਫਰਕ ਹੋਊ, ਪਰ ਸਰਦਾਰ ਨੇ  ਵਹਿਮ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਐਵੇਂ ਹੀ ਸਵਾਲ ਜਿਹੇ ਪੁੱਛੀ ਗਿਆ  ਹੁਣ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਉਹਨਾ ਦੀ ਕੋਈ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ।
    ਇਮੀਗਰੇਸ਼ਨ  ਕਰਾ ਕੇ ਅਸੀਂ ਅੱਗੇ ਵੇਟਿੰਗ  ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਏ ਉੱਥੇ ਇੱਕ  ਹੁਸਿ਼ਆਰਪੁਰ ਦਾ ਸਰਦਾਰ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸਨੇ ਸਾਡੀ ਫਲਾਈਟ ਤੇ ਹੀ  ਆਬੂਧਾਬੀ ਜਾਣਾ ਸੀ  , ਉਹ ਮੇਰੇ ਗੱਲਾਂ  ਨਾਲ  ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਅਪਣੱਤ ਜਿਤਾ ਕੇ ਧੱਕੇ ਨਾਲ  ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਅਚਾਰ ਤੇ  ਪਰਾਂਉਠੇ  ਫੜਾ ਦਿੱਤੇ  ।  ਸੋਨੂੰ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦਾ ਕੈਨੇਡਾ ਤੋਂ ਫੋਨ ਸੀ ਉਹ   ਫੋਨ ਵਿੱਚ ਸੁਣਨ ਵਿੱਚ ਬਿਜ਼ੀ ਸੀ ਨਵਾਂ ਨਵਾਂ ਵਿਆਹ ਹੋਣ ਕਰਕੇ   ਉਹਦੀ ਭੁੱਖ ਮਰੀ ਹੋਈ ਸੀ ।
     ਫਲਾਈਟ   5਼:30  ਤੇ ਸਾਡੀ ਫਲਾਈਟ ਸੀ ।  ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਜਹਾਜ਼ ਚੜ੍ਹ ਰਿਹਾ , ਪਰ ਚਾਅ ਨਹੀਂ ਚੜਿਆ ਸੀ ।  
       ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਨੂੰ ਪਤਨੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ਕਹਿੰਦੀ ਕਿਵੇਂ ਲੱਗਦਾ ਜਹਾਜ਼ । ਮੈਂ ਕਿਹਾ  ‘ ਬਾਦਲਾਂ ਦੀ ਬੱਸ ਨਾਲੋਂ ਥੋੜਾ ਭੀੜਾ ਜਿਹਾ ਹੈ ਬਾਕੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ।’ ਬੇਬੇ ਨੂੰ ‘ਫੋਨ ਫਤਹਿ’ ਬੁਲਾਈ ਅਤੇ ਸੀਟ ਬੈਲਟ ਬੰਨਣ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ ਮਗਰੋਂ ਜਹਾਜ਼ ਆਪਣੀ ਮੰਜਿ਼ਲ ਵੱਲ ਵੱਧਣ ਲੱਗਾ। ਸਾਡਾ ਸਫ਼ਰ ਸਾਢੇ ਤਿੰਨ ਘੰਟੇ ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋਣਾ ਸੀ ।

     ਐਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਡਰਿੰਕ ਵਾਲੀ ਟਰਾਲੀ  ਆਈ  ਸੋਨੂੰ ਨੇ ਬੀਅਰ ਜਾਂ ਸ਼ਰਾਬ ਨਾ  ਪੀਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਸ਼ਾਰਜਾਹ ਏਅਰ ਪੋਰਟ ਵਾਲੇ  ਕਿਤੇ ਪਾਸਪੋਰਟ ਵਲੇਵਾਂ  ਨਾ ਪਾ ਲੈਣ ।  ਮੈਂ ਇਸ  ਕਰਕੇ ਨਾ ਪੀਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਸ  ਵਿਅਕਤੀ ਕੋਲ ਜਾ ਰਿਹਾ ਉਹ ਸ਼ਰਾਬ ਨਹੀਂ ਪੀਂਦਾ , ਨਾਲੇ ਉਸਦੇ  ਰੂਬਰੂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੋਣਾ ਸੀ , ਜਦੋਂ ਅਗਲਾ ਨਾ ਪੀਂਦਾ ਹੋਵੇ ਫਿਰ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ  । ਦਿਲ ਤੇ ਪੱਥਰ ਰੱਖ ਕੇ ਮੰਗੂਫਲੀ ਦੀ ਗਿਰੀਆਂ ਅਤੇ ਜੂਸ ਨਾਲ  ਟਾਈਮ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ।  ਫਿਰ ਖਾਣਾ ਆ ਗਿਆ ।  ਖਾਣੇ ਨਾਲ ਦੋ ਹੱਥ ਕਰਕੇ ਫਿਰ  ਰਸੂਲ ਹਮਜਾਤੋਵ ਦੀ ਜਗਤ ਪਰਸਿੱਧ ਕਿਤਾਬ ‘ ਮੇਰਾ ਦਾਗਿਸਤਾਨ’ ਪੜਨ ਲੱਗਾ । (ਮੌਕੇ ਤੇ ਬਣੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਕਾਰਨ  ਖੀਵਾ ਮਾਹੀ ਲਈ ਮੇਰਾ ਦਾਗਿਸਤਾਨ ’ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਤੋਹਫਾ ਨਾ ਖਰੀਦ ਸਕਿਆ )
      ਜਹਾਜ਼ ਜਿਉਂ ਹੀ ਯੂ ਏ ਈ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਸੋਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਖਿੜਕੀ ਵਿੱਚੋਂ  ਦੁਬਈ ਅਤੇ ਸ਼ਾਰਜ਼ਾਹ ਦੀਆਂ  ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੀ ਦਿਵਾਲੀ ਵਾਂਗੂੰ ਜਗਮਗ  ਜਗਮਗ ਕਰਦੀਆਂ  ਇਮਾਰਤਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਲੱਗਾ।  ਸਥਾਨਕ ਸਮੇਂ ਮੁਤਾਬਿਕ 8:45 ਤੇ ਜਹਾਜ਼ ਦੇ ਟਾਇਰਾਂ ਨੇ ਸ਼ਾਰਜਾਹ ਏਅਰਪੋਰਟ ਤੇ ਰਨਵੇ ਤੇ ਜਾ ਦਸਤਕ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਪੰਜ ਕੁ ਮਿੰਟਾਂ ਬਾਅਦ  ਅਸੀਂ ਜਹਾਜ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਆਏ । ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਵੀਜੇ ਦੀ ਫੋਟੋ ਕਾਪੀ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਪਾਸਪੋਰਟ  ਤੇ  ਇਮੀਗਰੇਸ਼ਨ ਦੀ ਮੋਹਰ ਲੱਗਣੀ  । ਸੋਨੂੰ ਮੈਨੂੰ  ਨੇ ਇਮੀਗਰੇਸ਼ਨ ਵਾਲਿਆਂ ਕੋਲ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ  ਮੈ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦਾ ਜੋੜ ਤੋੜ ਕਰਕੇ  ਰਿਸੈਪਨਿਸ਼ਟ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ । ਫਿਲਪੀਨਨ ਕੁੜੀ ਨੇ  ਮੇਰੇ ਡਾਕੂਮੈਂਟ ਦੇਖੇ   ‘ਸਾਟਾ ਦਿਸ ਸਾਈਡ ’  ਕਹਿ ਕੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ।  ਸੋਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ  ਮੇਰੇ ਮਗਰ ਆ ਜਾ  ਮੈਨੁੰ ਵੀ ‘ਦਿਸ ਸਾਈਡ’  ਹੀ ਸਮਝ ਆਇਆ , ਉਹ ਐਕਸਟ ਫਰਕ ਦਾ  ਸੀ ,   ‘ਸਾਟਾ’ ਵਾਲਾ ਰਾਜ ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਦੀਆਂ  ਟੱਕਰਾਂ ਮਗਰੋਂ  ਖੁੱਲਿਆ ।
     ਜਦੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਲੱਗੇ ਸੋਨੂੰ ਬਾਹਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ  ਆਈ  ਸਕੈਨ ਕਰਾਓ। ਮੈਂ ਆਈ ਸਕੈਨ ਵਾਲਿਆਂ ਕੋਲ ਗਿਆ ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ  ਅਸਲੀ ਵੀਜ਼ਾ ਲਿਆ । ਮੈਂ ਫਿਰ ਉਸੇ ਫਿਲਪਾਈਨਨ ਬੀਬੀ ਦੇ ਸਿਰਾਣੇ ਗਿਆ ।  ਵੀਹ ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਵਾਰੀ ਆਈ ਉੱਥੇ ਵਰਕ ਪਰਮਿਟ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਅਸਲੀ ਵੀਜ਼ੇ ਮਿਲ ਰਹੇ ਸਨ  ਉਸਨੇ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਪਣੇ ਸਪਾਂਸਰ ਜਾਂ ਏਜੰਟ ਨੂੰ  ਫੋਨ ਕਰੋਂ ।
     ਮੇਰੇ ਇੰਡੀਆ ਵਾਲਾ ਫੋਨ ਚੱਲਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ।  30 ਦਰਾਮ ਦਾ ਕਾਲਿੰਗ ਕਾਰਡ ਲਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ  2 ਕਾਲਾ ਕੀਤੀਆਂ ।   ਜਦੋਂ ਖੀਵਾ ਬਾਈ ਜੀ ਦਾ ਨੰਬਰ ਡਾਇਲ ਕਰਾਂ ਅੱਗੇ ਕੰਪਿਊਟਰ ਜਵਾਬ  ਵੀ ਅਰਬੀ ਵਿੱਚ ਦੇਵੇ ਕਿ ‘ਸੁ਼ਕਰਾ ’  ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੁਝ ਨਾ ਸਮਝ ਆਵੇ  ਆਪੇ ਹੀ  ਲੱਗਤਾ ਜਿਹਾ ਲਾ ਲਿਆ ਕਿ ‘ਸੁ਼ਕਰੀਆ’ ਕਹਿੰਦੀ ਹੋਣੀ ਕੰਪਿਊਟਰਨੀ  ।
    (ਕੰਪਿਊਟਰਨੀ ਸ਼ਬਦ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀ ਕਾਂਢ ਹੈ , ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਫੋਨ ਨਾਲ ਲੱਗੇ ਅੱਗੇ ਕਿਸੇ ਔਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੰਮਪਿਊਟਰ ਬੋਲੇ  ਤਾਂ  ਮਾਤਾ ਸ੍ਰੀ   ਕਹਿੰਦੇ ਕੰਪਿਊਟਰਨੀ ਬੋਲਦੀ ) । ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆਂ   ਬਾਬੇ ਸ਼ਹੀਦ ਦੇ ਪੰਜ ਰੁਪਈਆਂ ਤੇ ਪਤਾਸੇ ਸੁੱਖ ਲਵਾਂ ਫਿਰ ਸੋਚਿਆਂ ਕੀ ਪਤਾ ਬਾਬਾ ਜੀ  ਬਿਗਾਨੇ ਮੁਲਕ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਰਵਿਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਜਾ ਨਹੀਂ । ਲਾਲਾਂ ਵਾਲੇ ਪੀਰ ਮੈਨੂੰ ਜ਼ਮਾਂ ਹੀ ਭਰੋਸਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਆਪ ਬੌਕ ਤੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਭੰਭਲਭੂਸੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਵੇਂ ਕੱਢੂ ।
     ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਪੇਫੋਨ ਤੋਂ ਕਾਲ ਕਿਵੇਂ ਡਾਇਲ ਹੋਣੀ ਹੈ ਤਾਂ  ਦੱਸਣ ਤੇ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਯੂਏਈ ਦਾ  ਕੰਟਰੀ ਕੋਡ ਨਹੀਂ ਲਾਉਣਾ , ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ   ਕੰਟਰੀ ਕੋਡ ਕਿਹੜਾ ਅਤੇ ਫੋਨ ਨੰਬਰ  ਕਿਹੜਾ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨੰਬਰ ਸੇਵ ਸੀ  ਸਿੱਧਾ  ਇਸ ਕਰਕੇ ਕੰਟਰੀ  ਦਾ ਚੱਕਰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਸਮਝ ਨਾ ਆਵੇ ਕਿੰਨੇ ਅੰਕ  ਕੰਟਰੀ ਕੋਡ ਦੇ ਹੋਣੇ ਫਿਰ ਮੈਂ  ਮੂਹਰੋਂ ਇੱਕ ਨੰਬਰ ਘਟਾ ਕੇ ਡਾਇਲ ਕਰ ਕਰ ਅਖੀਰ ਨੰਬਰ ਲਾ ਲਿਆ।   ਆਪਣੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਖੀਵਾ ਬਾਈ ਨੂੰ ਦੱਸੀ ਉਹ ਬਾਹਰ ਏਅਰਪੋਰਟ ਤੇ ਖੜੇ ਸਨ  । ਸੋਨੂੰ   ਸਮਾਨ ਵਾਲੀ ਬੈਲਟ ਕੋਲ ਮੈਨੁੰ ਉਡੀਕ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਖੀਵਾ ਬਾਈ ਕਹਿੰਦਾ ਮੈਂ ਏਜੰਟ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਤੈਨੂੰ ਫਿਰ ਫੋਨ ਕਰਦਾ । ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਪੱਕਾ ਨੰਬਰ ਹੈਨੀ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ 5 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਫਿਰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੱਿਸਆ ਕਿ ਇੱਥੇ ਸਾਟਾ ( ਸਾ਼ਰਜਾਹ   ਏਅਰ ਪੋਰਟ ਟਰੈਵਲ ਅਥਾਰਟੀ ) ਦਾ  ਕਾੳੇੂਂਟਰ ਹੋਣਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾ ਕੇ ਮਿਲੋ।
    ਆਸਾ ਪਾਸਾ ਦੇਖ  ਸਿਰ ਘੁੰਮਾਇਆ ਤਾਂ ਜਿੱਥੋਂ ਮੈਂ ਖੜਾ ਫੋਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਉੱਥੋ ਮਸਾਂ 5 ਫੁੱਟ ਦੂਰ  ਸਾਟਾ ਦਾ ਕਾਊਂਟਰ ਸੀ । ਮੈਂ ਹੈਲੋ ਕਹਿ  ਆਪਣੀ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸੀ  ।ਉਸਨੇ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦੇ ਹੋਏ ਨੇ ਮੈਥੋਂ ਪਾਸਪੋਰਟ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ 2 ਮਿੰਟ ਵੇਟ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ । ( ਉਹ ਆਂਵਦੇ ਜਣੇ ਊਰਦੂ ਬੋਲਦੇ ਹਨ ,ਪਰ ਕੁਝ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਬਾਕੀ ਸਾਰੀ  ਹਿੰਦੀ ਫਿਲਮਾਂ ਵਾਲੀ ਬੋਲੀ ਹੈ)  ।
       ਸਾਟਾ ਦੇ ਡੀਲਿੰਗ ਪਰਸ਼ਨ ਨੇ ਮੇਰੇ  ਪਾਸਪੋਰਟ ਦੀ ਫੋਟੋ ਕਾਪੀ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਵੀਜੇ ਦੀ ਫੋਟੋ ਕਾਪੀ ਕੀਤੀ  ਮੈਨੂੰ ਆਈ ਸਕੈਨ ਵਾਲਿਆਂ ਕੋਲ ਲੈ ਗਿਆ।  ਮਸਾਂ ਤੀਹ ਸੈਕਿੰਡ ਲੱਗੇ ਹੋਣੇ  ਉਹਨਾਂ ਆਈ ਸਕੈਨ ਕੀਤੀ ਫਿਰ ਇਮੀਗਰੇਸ਼ਨ ਵਾਲਿਆਂ ਕੋਲ ਲੈ ਗਿਆ ਉਹ ਵੀ  ਸਰਕਾਰੀ ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਦੇ ਮੁਲਾਜ਼ਮਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਵਿਹਲੇ ਹੋਏ ਬੈਠੇ ਸਨ ਮਿੰਟ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾ ਮੋਹਰ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ । ਫਿਰ  ਮੈਨੂੰ ਸਾਟਾ ਕਾਉੂਂਟਰ ਤੇ ਲਿਆ ਕੇ   ਉਹ  ਮੁਲਾਜ਼ਮ ਕਹਿੰਦਾ ਤੁਹਾਡਾ ਪਾਸਪੋਰਟ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਰਹੇਗਾ ਜਦੋਂ ਜਾਣਾ ਹੋਇਆ ਇੱਥੋਂ ਹੀ ਵਾਪਸ ਮਿਲੇਗਾ। ਮੈਨੂੰ ਉਹਨਾ ਪਾਸਪੋਰਟ ਅਤੇ ਵੀਜੇ ਦੀ  ਤਸਦੀਕ ਸ਼ੁਦਾ ਕਾਪੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ।
       ਸੋਨੂੰ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਜਦੋਂ ਏਅਰਪੋਰਟ ਤੇ ਬਾਹਰ ਆਏ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਖੀਵਾ ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਝੱਟ ਪਛਾਣ ਲਿਆ   ਸ਼ਾਰਜਾਹ ਏਅਰਪੋਰਟ ਤੇ ਅਸੀਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਿਲੇ ਸੀ   , ਖੀਵਾ ਮਾਹੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਜਸਵੀਰ ਸਿੰਘ ਖੀਵਾ ਵੀ ਸੀ ।  ਅਸੀਂ  ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ  ਹਾਲੇ  500 ਗਜ਼ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਏ ਸੀ । ਜਸਵੀਰ ਬਾਈ ਕਹਿੰਦਾ , ‘ ਸੁਖਨੈਬ ਕਿਹੜੀ ਪੀਣੀ ’ ਮੈਂ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ‘ਆਦੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ ।’
     ਜਸਵੀਰ ਬਾਈ ਫਿਰ ਕਹਿੰਦਾ , ‘ਪੀਣੀ ਤਾਂ ਹੈ ਹੀ
    ਇਹ ਦੱਸ ਬੀਅਰ ਕਿ ਸਕਾਚ’
     ਮੈਂ ਕਿਹਾ ,  ‘ ਬੀਅਰ ਤਾਂ  ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਬਥੇਰੀ ਪੀਂਦੇ ਫਿਰ ਸਕਾਚ ਦੇਖਦੇ ।’
     ਰੰਗ ਬਿਰੰਗੀਆਂ  ਲਾਈਟਾਂ ਦੇ ਚਾਨਣ ਵਿੱਚ   ਸਾਡੀ ਗੱਡੀ ਅਜਮਾਨ  ਦੇ ਠੇਕੇ ਵਿੱਚ ਮੋੜ ਗਈ । ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸੀ ਸਾਰੇ ਯੂ ਏ ਈ ਵਿੱਚ  ਕਾਨੂੰਨਨ ਤੌਰ ਤੇ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀਣ ਦੀ ਮਨਾਹੀ ਹੋਣੀ ਪਰ ਜਦੋਂ  ਸਾਡੇ ਘਰ ਨਾਲੋਂ ਵੱਡਾ ਠੇਕਾ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ।
    ਜਸਵੀਰ ਬਾਈ ਨੇ  ਸਕਾਚ ਦਾ ਬਰਾਂਡ ਪੁੱਛਿਆ , ਮੈਂ ਹੱਸ ਕੇ ਕਿਹਾ  ਖੁਸ਼ਵੰਤ ਸਿੰਘ ਦੇ ਲੇਖਾਂ ਵਿੱਚ ਸਕਾਚ ਬਾਰੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਬਹੁਤ ਹੈ  ਪਿਆ ਜਿਹੜੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦਿਓ । ਅਸੀਂ ਰੈੱਡ ਲੇਬਲ ਦੀ ਇੱਕ ਲੀਟਰ ਵਾਲੀ  ਬੋਤਲ ਲੈ ਲਈ ।
      ਅਜ਼ਮਾਨ ਉਹ ਧਰਤੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਖੀਵਾ ਮਾਹੀ ਵਸਦਾ ਹੈ।  ਅਜਮਾਨ , ਸ਼ਾਰਜਾਹ , ਦੁਬਈ  ਵਾਂਗੂੰ  ਛੋਟਾ ਜਿਹੀ ਸਟੇਟ ਹੈ।  ਯੂ ਏ ਈ 7 ਸਟੇਟ ਹਨ ,   ਸ਼ਾਰਜ਼ਾਹ, ਅਜਮਾਨ, ਫਜੀਰਾਹ,  ਅਲ ਐਨ , ਆਬੂਥਾਬੀ , ਰਸ ਅਲ ਖੇਮਾਹ ( ਪੰਜਾਬੀ ਇਸਨੰ ਰਾਇਸਲਖੇਮਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ)  ਅਤੇ ਉਮ ਅਲ ਕੋਇਨ , ਰਾਜਧਾਨੀ  ਆਬੂਬਾਧੀ ਹੈ।  ਪਰ  ਜਿਵੇਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਪਰ ਦੱਸ ਪੁੱਛ  ਸੋਨੀਆ ਗਾਂਧੀ ਦੀ ਹੈ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ  ਦੁਬਈ  ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਮਾਰਕੀਟ ਵਿੱਚ ਮੋਹਰੀ ਹੈ।
     ਅਸੀਂ  ਘਰ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ  ਜਾਣ ਸਾਰ   ਆਨਲਾਈਨ ਹੋ ਕੇ   ਫੇਸਬੁੱਕ ਵਾਲੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ   ਖੀਵਾ ਨਿਵਾਸ ਵਿੱਚ   ਪਹੁੰਚਣ ਦਾ ਮੈਸੇਜ ਸ਼ੇਅਰ ਕੀਤਾ।
      ਨਾਲ ਨਾਲ ਦੋ ਤਿੰਨ ਪੈੱਗ ਰੈਡ ਲੇਬਲ ਦੇ ਲਾ ਕੇ  ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਮਗਰੋਂ  ਯੂ ਏ ਈ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਰਾਤ ਸੌਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕੀਤੀ ।

    Sunday, March 11, 2012

    ਪੰਜਾਬੀਓ ਨਿਜਾਮ ਕਿਵੇਂ ਬਦਲੂ

    ਸੁਖਨੈਬ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ

    ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਮੈਂ ਹੋਰਨਾਂ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਚਿੰਤਤ ਹਾਂ । ਹਰ ਵਾਰ ਚੋਣਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ‘ਜਿੰਦਾਬਾਦ ਮੁਰਦਾਬਾਦ ’ ਦੇ ਨਾਅਰੇ ਲਾ ਕੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਪੰਜਾਬੀ ਅਖਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਅਤੇ ਡਾਲਰਾਂ – ਪੌਂਡ ਚੋਣ ਫੰਡ ਦੇ ਕੇ ਕਦੇ ਨੀਲੇ ਅਤੇ ਚਿੱਟਿਆਂ ਨੂੰ ਚੁਣ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਜਿੱਤੇ ਹੋਏ ਲੀਡਰਾਂ ਨੂੰ ਝੰਡੀ ਵਾਲੀਆਂ ਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਕੋਠੀਆਂ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਪੱਲੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ‘ਵਾਅਦਿਆਂ ਦਾ ਲੋਲੀਪੋਪ’ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਨਿਬੜਦਾ । ਦੋ ਮੁੱਖ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ‘ਉਤਰ ਕਾਟੋ ਮੈਂ ਚੜ੍ਹਾਂ’ ਵਾਲੀ ਖੇਡ ਖੇਡਦੀਆਂ ਰਾਜ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਦਤਰ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ । ਆਰਥਿਕ ਸਥਿਤੀ ਪੱਖੋ ਕੰਗਾਲ ਹੋ ਰਹੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਖੀਸੇ

    ਖਾਲੀ ਹਨ ਅਤੇ ਖਾਖੀ ਨੰਗ ਹੋਇਆ ਪੰਜਾਬ ਹਾਲੇ ਸਹਿਕ ਰਿਹਾ ਹੈ।

    ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ ਬਰਬਾਦ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ

    ਕਾਗਜਾਂ ‘ਚ ਐਂਵੀ ਜਿੰਦਾਬਾਦ ਹੋਈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

    ਰਾਜ ਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਕਈ ਵਾਰ ਕਈਆਂ ਤੇ ਆਸ ਲਾਈ ਪਰ ਹਰ ਕੋਈ ਖੋਟਾ ਸਿੱਕਾ ਬਣ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ।ਕਦੇ ਰਾਮੂਵਾਲੀਆਂ , ਕਦੇ ਜਗਮੀਤ ਬਰਾੜ, ਕਦੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਵੰਡੇ ਜਾਣ ਪੰਥ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਆਏ ਪਰ ਸਾਡੀ ਕਿਸਮਤ ਨਾ ਸੰਵਰ ਸਕੀ । ਨਾ ਹੀ ਅਸੀਂ ਛੇਤੀ ਕੀਤੇ ਦੋ ਰਵਾਇਤੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਕਾਂਗਰਸ ਅਤੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦਾ ਸਾਥ ਛੱਡ ਕੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨੂੰ ਮੌਕਾ ਦੇ ਸਕੇ ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਲੀਡਰ ਦੋਵਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਪੈਰ ਗੱਡ ਕੇ ਲੜ ਸਕਿਆ। ਜਿਸਦਾ ਜਦੋਂ ਵੀ ਦਾਅ ਲੱਗਿਆ ਉਹ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਜਾਂ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿੱਚ ਸਿੱਧੇ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧੇ ਰੂਪ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋ ਗਿਆ ।

    ਬਾਦਲ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਗੀ ਹੋ ਕੇ ਪੀਪਲਜ਼ ਪਾਰਟੀ ਆਫ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀਆਂ ਤੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਢਾਰਸ ਬੱਝੀ ਸੀ । ਪਰ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਖੇਮੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋਏ ‘ਭਵੀਸ਼ਣਾਂ’ ਨੇ ਇਸਦੀ ਖੇਡ ਵੀ ਲੱਗਭਗ ਖਿਲਾਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।

    ਪਹਿਲਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਲੱਗਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਕਿ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਟੀਮ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਤੀਜਾ ਵਿਕਲਪ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦੇਣਾ ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਉਮੀਦ ਵੀ ਲੱਗਭਗ ਖਤਮ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਹੀ ਹੈ।

    ਜੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਸਥਿਤੀ ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੀਏ ਤਾਂ ਸਥਿਤੀ ਕਾਫੀ ਸਾਫ਼ ਹੈ ਸੁਖਬੀਰ ਬਾਦਲ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਹਾਈ ਟੈੱਕ ਹੋਏ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੇ ਕਾਫੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਵੀ ਕੇਂਦਰਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਗੱਲ ਵੱਖਰੀ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਆਪਣੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਤੇ ਹੱਕ ਨਹੀਂ ਜਿਤਾ ਸਕਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਦੋਂ ਕਿਸੇ ਜਥੇਦਾਰ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਉਸ ‘ਕਾਰੋਬਾਰ’ ਤੇ ਆ ਪਵੇ । ਪੰਥਕ ਕਾਰਜ਼ ਵੀ ਬਹੁਤ ਹੋਏ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਮਾਡਰਨ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਦਿੱਖ ਵੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਹੋਈ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਝੋਲੀ ਚੁੱਕ ਮੀਡੀਆ ਬਾਦਲਾਂ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਅਕਾਲੀ ਭਾਜਪਾ ਸਰਕਾਰ ਬਣੇ

    । ਪਰ ਜਦੋਂ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ 6 ਵਜੇਂ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਲੁੱਟੇ ਬਿਨਾ ਘਰੇ ਮੁੜਨ ਦਾ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ , ਜਦੋਂ 100-100 ਰੁਪਏ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਲੁੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੋਵੇ ਸਰਕਾਰ ਰਾਜ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਭੈਅ –ਰਹਿਤ ਜੀਵਨ ਜਾਂਚ ਨਾ ਦੇ ਸਕੇ ਤਾਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਜੇ ਵੋਟਰ ਸੁਚੇਤ ਰਹੇ ਤਾਂ ਅਕਾਲੀਆਂ ਦੀਆਂ ਪੀਪੀਆਂ ਖਾਲੀ ਰਹਿਣਗੀਆਂ ।

    ਪਰ ਅਸੀਂ ਸਵਾਰਥੀ ਲੋਕ ਹਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਫਾਇਦੇ ਖਾਤਰ ਵੋਟ ਪਾ ਦੇਈਏ ।

    ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਠੀਕ ਠਾਕ ਹੈ ਇਸ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਗੁਣ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਕਿ ਲੋਕ ਕਾਂਗਰਸ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਫਤਵਾ ਦੇਣ , ਪਰ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਤੋਂ ਅੱਕੇ ਲੋਕਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕੋਈ ਵਿਕਲਪ ਵੀ ਨਹੀਂ । ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਆਪਸੀ ਖਿੱਚੋਤਾਣ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ ਘਪਲਿਆਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਰਿਕਾਰਡ ਮਾਤ ਪਾਉਣ ਵਾਲੀ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਬਦਤਰ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਪਰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਜੇ ਕਾਂਗਰਸ ਇੱਕਮੁੱਠ ਹੋ ਕੇ ਚੋਣਾਂ ਲੜੇ ਤਾਂ ਜਿੱਤ ਯਕੀਨੀ ਹੈ।

    ਅਕਾਲੀ ਭਾਜਪਾ ਸਰਕਾਰ ਬਾਰੇ ਕਿਹਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਥਾਲੀ ਵਿੱਚ ਪਰੋਸ ਕੇ ਕਾਂਗਰਸ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਪਰ ਭਾਜਪਾ ਇੱਕ ਕੇਂਦਰੀ ਪੱਧਰ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨ ਆਗੂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਰਕਾਰ ਤਾਂ ਥਾਲੀ ਵਿੱਚ ਪਰੋਸ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਪਰ ਥਾਲੀ ਫੜਨ ਵਾਲੇ ਅੱਗੇ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਆਪਸੀ ਫੁੱਟ ਵੱਲ ਹੈ।

    ਜੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਬਾਦਲ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਅਕਤੀ ਇਸ ਬੇੜੇ ਵਿੱਚੋਂ ਛਾਲਾਂ ਮਾਰ ਗਏ ਹਨ । ਇਹ ਗੱਲ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਖੁਦ ਵੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਬਹੁਤੇ ਲੀਡਰ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਫਿੱਟ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ ਜਿਹੜੇ ਸਮੇ ਸਮੇਂ ਪਾਸੇ ਕੀਤੇ ਜਾਣੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਸ਼ਾਖ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ । ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਕਾਂਗਰਸ ਅਤੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਲਈ ਹਊਆ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ । ਪਰ ਹੁਣ ਸਿਰਕੱਢ ਆਗੂ ਪਾਸੇ ਹੋਣ ਨਾਲ ਇਹ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੋਣ ਲੱਗਾ ਹੈ ਕਿ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਤੋਂ ਦੋਵਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਨਹੀਂ । ਉਹ ਵੱਖਰੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਟਿਕਟਾਂ ਦੀ ਵੰਡ ਮਗਰੋਂ ਦੋਵੇ ਪਾਰਟੀਆਂ ਤੋਂ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋਏ ਬਹੁਤੇ ਲੀਡਰ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਪੱਲਾ ਫੜਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਬੈਠੇ ਹਨ ।

    Sunday, February 5, 2012

    ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਖਿਲਾਫ ਲਾਮਬੰਦੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੀ ਨਵੀਂ ਰਣਨੀਤੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ

    ਸੁਖਨੈਬ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ

    ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਵੱਲੋਂ ਸਾਜੇ ਨਿਆਰੇ ਪੰਥ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਮੌਕਾ ਪ੍ਰਸਤੀ ਦੀ ਪੁੱਠ ਚੜ ਰਹੀ ਹੈ । ਇਹ ਆਗੂ ਨਿੱਜੀ ਸਵਾਰਥਾਂ ਲਈ ਬੋਲਦੇ / ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਚੁੱਪ ਵੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ । ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੁਝ ਆਗੂ ਗਰਮ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਕਰਕੇ ਆਮ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਭੜਕਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਖੁਦ ਸੁਰਖੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ ਗਰਜਾਂ ਪੂਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਪੰਥ ਦਾ ਇੱਕ ਆਗੂ ਦਾ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਬਿਆਨ ਦਾ ਕੁਝ ਨਾ ਕੁਝ ਹਿੱਸਾ ਮੂਹਰਲੇ ਪੇਜ ਜਰੂਰ ਛਪੇ । ਪਰ ਜਦੋਂ ਪੰਥਕ ਮਾਮਲਿਆ ਤੇ ਠੋਸ ਸਟੈਂਡ ਲੈਣ ਦਾ ਮੌਕਾਂ ਆਉਂਦਾ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਆਪੋ ਆਪਣੀਆਂ ਜੁ਼ਬਾਨਾਂ ਨੂੰ ਤਾਲੇ ਲਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ।

    ਗੱਲ ਡੇਰਾਵਾਦ ਅਤੇ ਪੰਥਕ ਆਗੂਆਂ ਦੇ ਦੋਗਲੇ ਕਿਰਦਾਰ ਤੋ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ । ਹੋ ਸਕਦਾ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪੰਥ ਵਿੱਚੋਂ ਛੇਕਣ ਦਾ ਫੁਰਮਾਨ ਜਾਰੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਪਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਾਦਲ ਪੰਥੀ ਨਾ ਸਮਝਦਾ ਹੋਇਆ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਾਸੇ ਰਹਿਣ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।

    ਚੋਣ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੇ ਚੱਲਦੇ ਜਿਵੇਂ ਤਿੰਨ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਆਗੂ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਵਿੱਚ ਹਾਜ਼ਰੀ ਭਰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ । ਇਸ ਵਿੱਚ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਦੋਸ਼ੀ ਸਾਡੇ ਸਿਆਸੀ ਆਗੂ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੋਟਾਂ ਵੇਲੇ ਡੇਰਿਆਂ ਦੇ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੀ ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਡੇਰੇ ਵੱਲ ਵਹੀਰਾਂ ਘੱਤ ਲੈਂਦੇ ਹਨ । ਲੀਡਰ ਵੀ ਉਦੋਂ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖ਼ਤ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬਾਨ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਹੋਵੇ ।

    ਜਦੋਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਡੇਰਾ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਆਰਟੀਕਲ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਇਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਖਿਲਾਫ਼ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਸ਼ਾਂਮਿਲ ਹਨ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਕੁਰਸੀ ਨੂੰ ਠੋਕਰ ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ ਕਿਹੜਾ ‘ਮਾਈ ਦਾ ਲਾਲ ’ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬਾਨ ਹੈ ਜੋ ਬਾਦਲ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਰਜ਼ਾ ਖਿਲਾਫ਼ ਸਟੈਂਡ ਲਵੇ । ਨਾਲ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕਿਹਾ ਸੀ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਕਾਰਵਾਈ ਹੁੰਦੀ ਨਹੀਂ ਜੇਕਰ ਲੋਕ ਲੱਜੋਂ ਹੋਈ ਤਾਂ ਚੋਣਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇਗੀ । ਜੋ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਹੁਣ ਹੋ ਰਹੀ ਉਹ ਇਸੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਦੇਖੀ ਜਾ ਰਹੀ । ਸਿ਼ਕਾਇਤ ਮਿਲਣ ਤੇ ਕਾਰਵਾਈ ਹੋਣ ਦੀ ਗੱਲ ਗੈਰ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਠਾਣੇਦਾਰ ਵਾਂਗੂੰ ਕਹਿ ਕੇ ਜਥੇਦਾਰ ਮਰਿਆ ਸੱਪ ਗਲੋ ਲਾਹ ਰਹੇ ਹਨ ।

    ਚੋਣਾਂ ਤੋਂ 2 ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਪੁਲੀਸ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਖਿਲਾਫ਼ ਮਾਮਲਾ ਰੱਦ ਕਰਨ ਲਈ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਬੀਤੇ ਦਿਨੀ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਖਿਲਾਫ਼ ਪਰਚਾ ਦਰਜ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਹੋ ਕੇ ਪੁਲੀਸ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਉਸਦੇ ਹਲਫਨਾਮੇ ਨੂੰ ਝੁਠਲਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਪਹਿਲੇ ਸਟੈਂਡ ਤੇ ਖੜਾ ਰਹਿਣ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।

    ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਜਥੇਦਾਰ ਨੰਦਗੜ ਚੋਣਾਂ ਦੌਰਾਨ ਡੇਰੇ ਸਿਰਸੇ ਗਏ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਖਿਲਾਫ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਆਖਦੇ ਹਨ ਜਦਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਤਕਰੀਬਨ ਚੁੱਪ ਹੀ ਸਾਧੀ ਰੱਖੀ ।

    ਇੱਕ ਅਖਬਾਰ ਕੋਲ ਉਹ ਆਪਣੀ ਬੇਵਸੀ ਵੀ ਜਾਹਿਰ ਕਰ ਗਏ ਕਿ ਬਾਕੀ ਜਥੇਦਾਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ । ਸੋਚਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੀ ਦੱਸ ਪੁਛ ਨਹੀਂ ਫਿਰ ਆਪਣਾ ਅਹੁਦਾ ਤਿਆਗ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ ਪਰ ਲਾਲ ਬੱਤੀ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰੇ ਕਿੱਥੇ ਛੱਡਣ ਨੂੰ ਜੀਅ ਕਰਦਾ ।

    ਕੱਲ੍ਹ ਬਠਿੰਡਾ ਵਿੱਚ ਜਥੇਦਾਰ ਨੰਦਗੜ ਨੇ ਸ਼ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਘੋਨੇ ਜਥੇਦਾਰ ਉਪਰ ਇਤਰਾਜ਼ ਕਰਦਿਆਂ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੇ ਸਰਕਲ ਜਥੇਦਾਰ ਦਾ ਅਹੁਦਾ ਰੱਖਣਾ ਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਅਹੁਦਾ ਕੇਸਧਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਅਹੁਦੇ ਨਾਂਮ ਬਦਲ ਕੇ ਸਰਕਲ ਪ੍ਰਧਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ।

    ਜਥੇਦਾਰ ਨੰਦਗੜ ਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਖ਼ਤ ਸਟੈਨਡ ਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਡੇਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਿਆਸੀ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਸਿਰੋਪਾ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ । ਜਥੇਦਾਰ ਨੰਦਗੜ੍ਹ ਨੇ ਇੱਥੇ ਤੱਕ ਵੀ ਕਹਿ ਤਾਂ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਪਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਅਤੇ ਸੁਖਬੀਰ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦੀ ਡੇਰੇ ਜਾਣ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉਪਰ ਵੀ ਇਹ ਸਿਧਾਂਤ ਲਾਗੂ ਹੋਵੇਗਾ ਪਰ ਕੀ ਜਥੇਦਾਰ ਨੰਦਗੜ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਸੁਖਬੀਰ ਬਾਦਲ ਆਪਣੀ ਧਰਮ ਪਤਨੀ ਨਾਲ ਡੇਰਾ ਬਿਆਸ ਵਿੱਚ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਪਰ ਇਸਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮਾਮਲਾ ਕਹਿ ਕੇ ਛੋਟ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਆ਼ਖਰ ਸ਼ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦੇ ਮਾਲਕ ਨੇ ਉਹ , ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੇ ਇੱਕੋਂ ਦਿਨ ਮੋਗਾ ਜਿਲ੍ਹੇ ਨੇੜਲੇ ਸਾਰੇ ਡੇਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਚੌਂਕੀ ਭਰੀ ਪਰ ਲੱਗਦਾ ਜਥੇਦਾਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀਆਂ ਐਨਕਾਂ ਇਹ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੀਆਂ।

    ਚੋਣਾਂ ਵੇਲੇ ਅੰਡਰਗਰਾਊਂਡ ਵਾਲੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਰਹੇ ਦਮਦਮੀ ਟਕਸਾਲ ਦੇ ਆਗੂ ਹਰਨਾਮ ਸਿੰਘ ਧੁੰਮਾਂ ਨੂੰ ਕੱਲ੍ਹ ਇਹ ਚੇਤਾ ਆ ਗਿਆ ਕਿ ਡੇਰੇ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਖਿਲਾਫ਼ ਕਾਰਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਜਦਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਚੁੱਪ ਧਾਰੀ ਰੱਖੀ ।

    ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਨਾਲ ਸਿੱਧੀ ਟੱਕਰ ਲੈਣ ਸੰਤ ਬਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾਦੂਵਾਲ ਨੇ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਆਗੂਆਂ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦੇ ਦੋਗਲੇ ਸਟੈਂਡ ਦੀ ਨਿਖੇਧੀ ਕੀਤੀ ਹੈ।

    ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੀ ਪੀ ਆਈ ( ਐਮ ਐਲ ) ਲਿਬਰੇਸ਼ਨ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਖਿਲਾਫ ਸਿਆਸੀ ਕਿੜ੍ਹਾਂ ਕੱਢਣ ਦੀ ਕੋਸਿ਼ਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ।

    ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਰਾਜਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਰਾਣਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਅਕਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਲੈਣ ਦੀ ਐਡਵਾਸ ਸ਼ਰਤ ਵਜੋਂ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਖਿਲਾਫ਼ ਬਠਿੰਡਾ ਵਿਖੇ ਚੱਲਦਾ ਮੁਕੱਦਮਾ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਫੈਸਲਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਪਰ ਹਮਾਇਤ ਨਾ ਮਿਲਣ ਕਾਰਨ ਉਸੇ ਕੇਸ ਨੂੰ ਮੁਭ ਬਹਾਲ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸਿ਼ਸ਼ਾਂ ਕੀਤਾਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ।

    ਰਾਣਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੱਤਾਧਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਡੇਰੇਦਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਆਮ ਸ਼ਰਾਧਾਲੂਆਂ ਦੀਆਂ ਧਾਰਮਿਕ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਸਿਆਸੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ ਦਾ ਪਰਦਾਫਾਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਇਸ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਉਲੰਘਣਾ ਦਾ ਨੋਟਿਸ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਕਿਹਾ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਬਠਿੰਡਾ ਪੁਲੀਸ ਦੀ ਸ਼ੱਕੀ ਭੂਮਿਕਾ ਬਾਰੇ ਡੂੰਘਾਈ ਬਾਰੇ ਜਾਂਚ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਇਸ ਫੋਜਦਾਰੀ ਕੇਸ ਨੂੰ ਅਚਾਨਕ ਵਾਪਸ ਲੈਣ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹੁਕਮ ਨਾਲ ਆਰੰਭੀ ਗਈ ਸੀ ।

    ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸ਼ਿਕਾਇਤਕਰਤਾ ਰਜਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦਾ ਹੀ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ। ਉਸ ਵੱਲੋਂ ਦਲ ਦੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ‘ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹਲਫ਼ੀਆ ਬਿਆਨ ਦੇ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮੁੱਢਲੇ ਬਿਆਨਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਰਨ ਅਤੇ ਡੇਰੇ ਵੱਲੋਂ ਹਮਾਇਤ ਨਾ ਮਿਲਣ ਕਾਰਨ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਹਲਫੀਆ ਬਿਆਨ ਤੋਂ ਮੁਕਰਨ ਵਰਗੀਆਂ ਹਾਸੋ-ਹੀਣੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਸਿਆਸੀ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਮਾਤ ਖਾਣ ਦੇ ਵੀ ਸੰਕੇਤ ਹਨ।

    ਸ੍ਰੀ ਰਾਣਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਥੇਦਾਰ ਨੰਦਗੜ੍ਹ ਵੀ ਬਾਦਲ ਦਲ ਦੀ ਸੁਰ ਵਿੱਚ ਸੁਰ ਮਿਲਾਉਂਦਿਆਂ ਮੁੜ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਕਈ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਸਮੇਤ ਸੈਂਕੜੇ ਅਕਾਲੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਉਮੀਦਵਾਰ ਸ਼ਰ੍ਹੇਆਮ ਡੇਰੇ ਵਿੱਚ ਹਮਾਇਤ ਲੈਣ ਲਈ ਹਾਜ਼ਰੀਆਂ ਭਰ ਰਹੇ ਸਨ ਤਾਂ ਜਥੇਦਾਰ ਕਿਉਂ ਖਾਮੋਸ਼ ਰਹਿ ਕੇ ਚੋਣਾਂ ਲੰਘ ਜਾਣ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਰਹੇ।

    ਕਾਂਗਰਸ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਕੁਝ ਆਗੂ ਵੀ ਇਹੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੁੰਦੀ ਦਿਸ ਰਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਅਜਿਹੇ ਹੱਥਕੰਡੇ ਵਰਤ ਕੇ ਮਾਹੌਲ ਨੂੰ ਖਰਾਬ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਉਦੋਂ ਪੈਸੇ ਕਮਾਉਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਮੁੱਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜਦੋਂ ਹੀ ਕੁਰਸੀ ਹੱਥੋਂ ਖਿਸਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਪੰਥਕ ਮਾਮਲੇ ਛੇੜੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।

    Friday, February 3, 2012

    ਬੁੱਢੇ ਜਰਨੈਲ ਦਾ ਬੁਢਾਪਾ ਰੋਲ ਸਕਦੀ ਹੈ ਲੰਬੀ ਹਲਕੇ ਦੀ ਚੋਣ

    ਸੁਖਨੈਬ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ
    14ਵੀਆਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਹਾਰਥੀਆਂ ਲਈ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਭਰੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਕੋਈ ਹਿੱਕ ਠੋਕ ਕੇ ਦਾਅਵਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਕਿ ਉਹ ਇਹ ਚੋਣ ਜਿੱਤ ਜਾਵੇਗਾ। ਕਾਂਗਰਸ ਅਤੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੀ ਖਿੱਚੋਤਾਣ ਤਾਂ ਚੱਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦੀਆਂ ਸਹਿਯੋਗੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵੀ ਤੀਜਾ ਧੜਾ ਬਣਕੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਹਨ ।
    ਗੱਲ ਲੰਬੀ ਹਲਕੇ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦਾ ਜੱਦੀ ਹਲਕਾ ਹੈ। ਇਹੀ ਹਲਕੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਰੀਕੇ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਭਰਾ ਮਹੇਸ਼ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
    ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੇ ਕੁਝ ਚੋਣਾਂ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਲਾਮ ਲਸ਼ਕਰ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਗੁਰਦਾਸ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਜਿੱਤੀਆਂ ਹਨ ਪਰ 13ਵੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਮੌਕੇ ਸ: ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੇ ਹਲਕੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਵੋਟ ਮੰਗੇ ਕਿ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਖਰੀ ਚੋਣ ਹੈ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਜਿਸਨੂੰ ਮਰਜ਼ੀ ਵੋਟ ਪਾਉਂਦੇ ਰਹਿਣਾ । ਉਦੋਂ 9100 ਵੋਟਾਂ ਦੇ ਫਰਕ ਨਾਲ ਚੋਣ ਜਿੱਤੇ ਸਨ । ਪਰ ਹੁਣ ਹਾਲਤ ਬਦਲੇ ਹੋਏ ਹਨ । ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਦਾ ਚੋਣ ਇੰਚਾਰਜ਼ ਭਰਾ ਗੁਰਦਾਸ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਹੁਣ ਪੀਪਲਜ਼ ਪਾਰਟੀ ਵੱਲੋਂ ਉਮੀਦਵਾਰ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਚੋਣ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਗੁਰਦਾਸ ਬਾਦਲ ਦਾ ਵੱਡਾ ਯੋਗਦਾਨ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਆਪਣੇ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਕਾਰਨ ਹਲਕੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ ਤਾਂ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਗੁਰਦਾਸ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਰਾਬਤਾ ਕਾਇਮ ਹੁੰਦਾ ਸੀ । ਉਦੋਂ ਮਰਹੂਮ ਸੁਰਿੰਦਰ ਕੌਰ ਬਾਦਲ ਵੀ ਹਲਕੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਪਰ ਸੁਰਿੰਦਰ ਕੌਰ ਇਸ ਜਹਾਨ ਤੋਂ ਰੁਖਸਤ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਤਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਸਰਦਾਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦਾ ਅਸੁੱਭ ਸਮਾਂ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।
    ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਵਾਰ ਫਿਰ ਕਾਂਗਰਸ ਨੇ ਸ: ਮਹੇਸ਼ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਉਮੀਦਵਾਰ ਵਜੋਂ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ ਹੈ । ਇਸ ਵਾਰ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜ਼ੋਰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਤਾਏ ਨੂੰ ਹਰਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਲੱਗਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮਹੇਸ਼ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਅਸਿੱਧਾ ਫਾਇਦਾ
    ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਗੁਰਦਾਸ ਬਾਦਲ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਲੋਕ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਹੀ ਵੋਟਰ ਨੇ ਜਦੋਂ ਇਹ ਪੀਪਲਜ਼ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਭੁਗਤੇ ਇਸਦਾ ਫਾਇਦਾ ਕਾਂਗਰਸ ਨੂੰ ਹੋਣਾ ਹੈ।
    ਦੂਸਰਾ ਮਹੇਸ਼ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦੀ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦਰਵੇਸ਼ ਵਿਅਕਤੀ ਵਾਲੀ ਭੱਲ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਹਰੇਕ ਦੇ ਖੁਸ਼ੀ -ਗਮੀ ਦੇ ਸਮਾਗਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰੀਕ ਹੋਣ 'ਮਹੇਸ਼ ਜੀ ' ਪ੍ਰਤੀ ਹਲਕੇ ਦੇ ਗਰੀਬ ਤਬਕੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਅਪਣੱਤ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ।
    ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਕ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਬਾਦਲ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਆਪਣਾ ਰਾਜਨੀਤਕ ਸਫ਼ਰ ਪਹਿਲੀ ਚੋਣ ਹਾਰ ਕੇ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਜੀਵਨ ਦਾ ਅੰਤ ਵੀ ਚੋਣ ਹਾਰ ਕੇ ਨਾ ਕਰ ਬੈਠਣ ।
    ਸਿਆਸੀ ਵਰਤਾਰੇ ਦੀ ਬਾਖੂਬੀ ਸੂਝ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਚਿੰਤਕ ਹਰਬੰਸ ਸਿੰਘ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ , " ਭਾਵੇਂ ਲੰਬੀ ਵਿੱਚ ਸਿਆਸੀ ਮਹਾਂਭਾਰਤ ਚੱਲ ਰਹੀ ਹੈ ਪਰ ਇੱਕ ਗੱਲ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਿੱਤ ਸਪੱਸ਼ਟ ਲੱਗਦੀ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਸਰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਗੈਰ ਸਰਕਾਰੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਤੋਂ ਲੋਕਾਂ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ ਪਤਾ ਜਰੂਰ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਜਦੋਂ ਸਰਕਾਰ ਘਰ ਦੀ ਹੋਵੇ ਵੀ ਫਿਰ ਏਜੰਸੀਆਂ ਤੋਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਅੋਖੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਕਿੱਧਰ ਹੈ, ਜੇ ਲੰਬੀ ਸੀਟ ਹੱਥੋਂ ਜਾਂਦੀ ਲੱਗਦੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਦੂਰ ਅੰਦੇਸ਼ ਬਾਦਲ ਸਾਹਿਬ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਅਜਿਹੀ ਸੀਟ ਤੋਂ ਵੀ ਦੂਹਰੀ ਚੋਣ ਲੜ ਸਕਦੇ ਸਨ ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਯਕੀਨੀ ਲੱਗਦੀ ।"
    ਜੇ ਲੰਬੀ ਹਲਕੇ ਦੇ ਵੋਟਰਾਂ ਦੀ ਮੰਨੀਏ ਤਾਂ ਪਾਸ਼ ਅਤੇ ਦਾਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਆਹਮਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੇ ਕਰਨਾ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਸਪੁੱਤਰਾਂ ਦੀ ਜਿੱਦ ਕਾਰਨ ਹੀ ਹੈ।

    ਜਿੱਤ ਕਿਸ ਨੂੰ ਨਸੀਬ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਦੋਂ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਸੱਥਾਂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਟੀ ਵੀ ਚੈਨਲਾਂ ਦੇ ਨਿਊਜ ਰੂਮ ਤੱਕ ਇਹੋ ਹੀ ਚਰਚੇ ਚੱਲਦੇ ਰਹਿਣਗੇ । ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਸਿਆਸਤ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਵੀ ਸੰਭਵ ਹੈ।

    Tuesday, January 31, 2012

    ਜਥੇਦਾਰੋਂ ਹੁਣ ਤੁਹਾਡੀ ਜ਼ਮੀਰ ਕਿੱਥੇ ਗਈ : ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਵਹੀਰਾਂ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸੇ ਵੱਲ

    ਸੁਖਨੈਬ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ

    ਅਕਾਲੀ – ਭਾਜਪਾ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸੱਤਾ ਸੰਭਾਲਦਿਆਂ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦਾ ਰੇੜਕਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ।

    ਪ੍ਰਤੱਖ ਕਾਰਨ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ ਪਰ ਇਸ ਤਾਣੇ ਬਾਣੇ ਵਿੱਚ ਜੋ ਅਪ੍ਰਤੱਖ ਕਾਰਨ ਸੀ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਕਾਂਗਰਸ ਨੂੰ ਹਮਾਇਤ ਦੇ ਕੇ ਜਿਤਾਉਣਾ ਇੱਕ ਅਹਿਮ ਕਾਰਨ ਸੀ । ਜਿਸ ਦੀ ਵਜਾਅ ਨਾਲ ਇਹ ਰਾਜਸੀ ਡਰਾਮੇ ਨੂੰ ਮਜਹਬੀ ਰੀਮਿਕਸ ਕਰਕੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸਟੇਜ ਤੇ ਖੇਡਿਆ ਗਿਆ ।

    ਮਾਲਵਾ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਡੇਰਾ - ਸਿੱਖ ਵਿਵਾਦ ਵਿੱਚ ਕਾਫੀ ਘਰ ਉਜੜ ਗਏ । ਜਿੰਨੇ ਵਾਰ ਵੀ ਟਕਰਾਅ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਨੁਕਸਾਨ ਸਿੱਖ ਕਾਰਕੁੰਨਾਂ ਦਾ ਹੀ ਹੋਇਆ , ਜਦਕਿ ਕੁਝ ਡੇਰਾ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੂੰ ਖੁਦਕਸ਼ੀਆਂ ਕਰਕੇ ਜਿੰਦਗੀਆਂ ਤਬਾਹ ਵੀ ਕਰਨੀਆਂ ਪਈਆਂ । ਇਸੇ ਘਟਨਾਕ੍ਰਮ ਦੇ ਚੱਲਦੇ ਤਖ਼ਤ ਦਮਦਮਾ ਸਾਹਿਬ ਵਿਖੇ ਪੰਥ ਅਤੇ ਪੰਥ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਇਕੱਤਰਤਾ ਕਰਕੇ ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਜਾਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕਿਸੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਨਾਲ ਸਿੱਖ ਸਮਾਜ ਨੇ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਰੱਖਣਾ।

    ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਇਸ ਫੁਰਮਾਨ ਨੂੰ ਸਿਰ ਮੱਥੇ ਕਰਕੇ ਮੰਨਿਆ ਵੀ , ਕਿਉਂਕਿ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਵੱਲੋਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਨ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀ ਪੋਸ਼ਾਕ ਅਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦਾ ਬਾਟਾ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਨਕਲ ਤੇ ਜਾਮੇ ਇੰਸਾਂ ਪਿਲਾ ਕੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਜਜਬਾਤ ਭੜਕਾਏ ਸਨ । ਕੁਝ ਗਰਮ ਖਿਆਲੀ ਆਗੂਆਂ / ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਕੈਸ਼ ਕਰਕੇ ਪੰਥ ਤੋਂ ਕੁਝ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਕਰਨੀਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਪੰਥ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਖੈਰ –ਖੁਆਹ ਬਣਨਾ ਸੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਅਕਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਸਿੰਘਾਸਨ ਵੀ ਡਗਮਗਾ ਗਿਆ ਸੀ , ਉਦੋਂ ਆਮ ਸਿੱਖ ਵੀ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬਾਨ ਦੇ ਫੁਰਮਾਨ ਨੂੰ ਤੱਤੇਘਾਹ ਕਬੂਲ ਕਰ ਗਏ ਸਨ । ਇਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਸੁਨਾਮ ਵਿੱਚ ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਜਾਰੀ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਹੀ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨੇ ਸਿੱਧੇ ਟਕਰਾਉਣ ਵਾਲੇ ਭਾਈ ਕੰਵਲਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਗਰਮਦਲੀਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ‘ਸ਼ਹੀਦ’ ਕਰਾਰ ਦੇ ਕੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਪਰ ਹੋਇਆ ਉਹੀ ਜੋ ਅਕਸਰ ਸ਼ਹੀਦ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

    ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਘਟਨਾਵਾਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਹਨ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇਣ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਘਟਨਾਵਾਂ ਹਾਲੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਮਨ ਦੀ ਕੈਨਵਸ ਤੇ ਹੂਬਹੂ ਚਿੱਤਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ ਪਰ ਜੇਕਰ ਭੁੱਲੇ ਹਨ ਤਾਂ ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਲਾਗੂ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਜਥੇਦਾਰ ਜਾਂ ਫਿਰ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਰਸੀਆਂ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ।



    ਕਾਂਗਰਸੀ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਹੁਕਮ ਨਾਮਾ ਜਾਰੀ ਹੋਣ ਮਗਰੋਂ ਵੀ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਸਥਾਪਤ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ ਪਰ ਦੂਜੀਆਂ ਧਿਰਾਂ ਵੀ ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਡੇਰੇ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਸਨ ਇਸ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਦੋ ਰਾਵਾਂ ਨਹੀਂ ।

    ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਗਿੱਦੜਬਹਾ ਦੀ ਸੰਗਤ ਨਾਲ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਵਿੱਚ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਉਦੋਂ ਪੰਥ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਨੇ ‘ਇਲਾਹੀ ਹੁਕਮ’ ਮੰਨਦੇ ਹੋਏ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਖਿਲਾਫ਼ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰ ਵੀ ਦੇਣੀ ਸੀ , ਪਰ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਕਰਨ ਮਗਰੋਂ ਜਥੇਦਾਰ ਜੀ ਚੁੱਪ ਸਾਧ ਗਏ । ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛੱਕ ਕੇ ‘ਪ੍ਰਤੱਖ’ ਤੌਰ ਤੇ ਭੰਗ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸ ਖਿਲਾਫ਼ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਪਰ ਜੇਕਰ ਹੋ ਵੀ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਣਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਪੰਥ ਨੂੰ ਖਤਰਾ ਦੱਸਕੇ ਵੋਟਾਂ ਨਹੀਂ ਮੰਗਣੀਆਂ ਬਲਕਿ ਨਿਜ਼ਾਮ ਬਦਲਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਵੋਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਨੇ ਹਨ।

    ਹੁਣ ਬੀਤੇ ਕੱਲ੍ਹ ਲਗਭਗ 100 ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੇ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਦੇ ਮੁੱਖ ਕੋਲੋਂ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਲੈਣ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਚਨ ਸੁਣਨ ਦੀਆਂ ਖਬਰਾਂ ਸੁਰਖੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹਨ । ਪਰ ਹੁਣ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਇਹਨਾਂ ਖਿਲਾਫ਼ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਕਰਨਗੇ ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਈ ਪੰਥਕ ਆਗੂ ਆਪਣੀ ਕੁਰਸੀ ਨੂੰ ਠੋਕਰ ਮਾਰ ਕੇ ਆਪਣੇ ‘ਆਕਾ’ ਨੂੰ ਨਰਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਜੇਕਰ ਕੱਲੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਬਾਦਲ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਹੋਰ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਡੇਰੇ ਗਏ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ ਰਾਤੋ ਰਾਤ ਮੀਟਿੰਗ ਬੁਲਾ ਕੇ ਚੋਣ ਪ੍ਰਚਾਰ ਤੱਕ ਤਾਂ ਪ੍ਰੋ: ਧੁੰਦਾ ਵਾਂਗੂੰ ਬਿਨਾ ਪੱਖ ਜਾਣੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਾ ਦਿੰਦੇ ਪਰ ਹੁਣ ਡੇਰੇ ਜਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਉਹ ਉਮੀਦਵਾਰ ਹਨ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਸਿਰ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬਾਨ ਦੀ ਕੁਰਸੀਆਂ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਹਨ।

    ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਾਫੀ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਉਪਰ ਇਹ ਦੋਸ਼ ਲੱਗਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਬਾਦਲ ਦਲ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚੋਂ ਰੋੜੇ ਸਾਫ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤਦਾ। ਪਰ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਪੱਕੀ ਮੋਹਰ ਲੱਗ ਜਾਣੀ ਹੈ ਜੇ ਹੁਣ ਵੀ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬਾਨ ਨੇ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਨਾ ਕੀਤੀ । ਹੋ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪੰਥ ਪ੍ਰਸਤ ਸਿੱਖ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਤਿਲਾਂਜਲੀ ਦੇਣ । ਕਿਉਂਕਿ ਬਾਗੀ ਸੁਰਾਂ ਨਾਲ ਕਦੇ ਵੀ ਨਗਾਰੇ ਤੇ ਚੋਟ ਲੱਗ ਸਕਦੀ ਹੈ ।

    ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਪੰਜਾਬੀ , ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਅਤੇ ਪੰਥਕ ਮਾਮਲੇ

    ਸੁਖਨੈਬ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ

    ਸਿਆਸੀ ਆਗੂਆਂ ਦੀਆਂ ਵਿਦੇਸ਼ ਫੇਰੀਆਂ, ਆਨਲਾਈਨ ਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ਸਾਧਨਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸਿਆਸਤ ਦੇ ਹੋਰ ਨੇੜੇ ਲੈ ਆਂਦਾ ਹੈ । ਹੁਣ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਸਿਆਸੀ ਚੋਣ ਮੁਕਾਬਲਾ ਸਿਰਫ਼ ਦੇਖ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰਹੇ ਬਲਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਸੀਟਾਂ ਆਪਣੇ ਅਸਰ ਰਸੂਖ ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਜਿਤਵਾਉਣ ਦਾ ਦਮ ਵੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ।

    ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਵਿਦੇਸ਼ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਿਆਸੀ ਆਗੂ ਆਪਣੀ ਜਾਣ ਪਛਾਣ ਜਾ ਠਹਿਰ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਐਨ ਆਰ ਆਈ ਵਿੰਗ ਦੀ ਚੌਧਰ ਬਖਸ਼ ਦੇਣੀ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜਿਸ ਬਦਲੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਰਹਿਣ ਦੇ ਬੰਦੋਬਸ਼ਤ ਅਤੇ ਪਾਰਟੀ ਫੰਡ ਦੇ ਨਾਂਮ ਤੇ ਮੋਟਾ ਚੜਾਵਾ ਚੜ ਜਾਂਦਾ ਸੀ । ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿਰਫ਼ ਕੁਝ ਵਿਅਕਤੀ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੈਸੇ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਤੇ ਲੀਡਰਾਂ ਕੋਲ ਟੌਹਰ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪੰਜਾਬੀ ਅਖਬਾਰ ਦੇ ਆਖਰੀ ਪੰਨੇ ਤੇ ਅਕਾਲੀ ਜਾਂ ਕਾਂਗਰਸ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਹੱਕ ਜਾਂ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਨਾਵਾਂ ਦੀ ਭਰਮਾਰ ਵਾਲੀਆਂ ਦੋ ਹਰਫੀਆਂ ਖਬਰਾਂ ਛਪਦੀਆਂ ਸਨ । ਇਹ ਖ਼ਬਰਾਂ ਹੁਣ ਵੀ ਛੱਪ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਪੜਦੇ ਹਨ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਂਮ ਖ਼ਬਰ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ।

    ਪਰ ਹੁਣ ਹਾਲਤ ਕੁਝ ਬਦਲੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੋਂ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੇ ਪੀਪਲਜ ਪਾਰਟੀ ਆਫ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਗਠਨ ਕਰਕੇ ‘ ਨਮਾਜ਼ ’ ਬਦਲਣ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾ ਕੇ ਨਾਰਥ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਬਹੁਗਣਿਤੀ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਪੰਜਾਬੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਵੀ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਵੋਟ ਪਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਪਰ ਜਦੋਂ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਆਗੂ ਹੋਰ ਪਾਸੀਂ ਜਾ ਰਲੇ ਹਨ ਤਾਂ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਨੇ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਸਹਿਯੋਗ ਪੀਪੀਪੀ ਨੂੰ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ।

    ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਮਾੜੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਸਾਰੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹਨ । ਪਰ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਅਜਿਹੀ ਪਾਰਟੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਪੰਥਕ ਏਜੰਡਾ ਗਾਇਬ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਸਿੱਖ ਵੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੂੰ ਬਾਦਲ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ‘ਕਮਾਈ ਵਾਲਾ ਕਾਰੋਬਾਰ’ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਇਸ ਤਖਤਾਂ ਪਲਟਾਉਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲਈ ਉਤਾਵਲੇ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ।

    ਬੇਸ਼ੱਕ ਕੈਨੇਡਾ ਦਾ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਕੰਲੋਬੀਆ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਇਆਲੀ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਆਵਾਜ਼ ਕਾਫੀ ਬੁਲੰਦ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਅਤੇ ਲੱਗਦਾ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਹਵਾ ਇਸ ਵਾਰ ਇਆਲੀ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਰਹੇਗੀ । ਪਰ ਉਹ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਇਆਲੀ ਦੀ ਸਾਦਗੀ ਅਤੇ ਮਿਲਵਰਤਣ ਕਾਰਨ ਹੈ।

    ਹੁਣ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਪਹੁੰਚੇ ਹਨ ਉਹ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਆਏ ਬਲਕਿ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਲ ਲਏ ਸਟੈਂਡ ਕਾਰਨ ਆਏ ਹਨ । ਪਾਣੀਆਂ ਦੇ ਮਸਲੇ ਤੇ ਲਿਆ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਸਟੈਂਡ ਆਪਣੀ ਮਿਸਾਲ ਆਪ ਹੈ।

    ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਆਏ ਹਨ । ਉਸਦੇ ਏਜੰਡੇ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਦੋ ਸਾਨਾਂ ਦੇ ਭੇੜ ਵਿੱਚ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਕੀ ਵੱਟਿਆ ਜਾਣਾ ਇਹ 6 ਮਾਰਚ ਨੂੰ ਤਹਿ ਹੋਣਾ ਹੈ ਪਰ ਦੋਵੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਪੀਪੀਪੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਭਲੀ ਭਾਂਤ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।

    ਜੇਕਰ ਪੰਥਕ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵੱਲ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰੀਏ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਪੰਥ ਦੀ ਬਹੁਤੀ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦੀ ਅਤੇ ਸਿਆਸੀ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਕਦੇ ਪੰਥ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਕੀਤੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ।

    ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਦੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਆਪਣੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਭੁਗਤਾਉਣ ਲਈ ਸਾਰੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ 100 ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਮੀਦਵਾਰ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਵਿੱਚ ਹਾਜ਼ਰੀ ਭਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ । ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਜਾਰੀ ਹੋਣ ਤੇ ਬਾਵਜੂਦ ਕਿਸੇ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ।

    ਪਰ ਸਾਡੇ ਜਥੇਦਾਰ ਸਾਹਿਬ ਦੱਬੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਹਾਲੇ ਇਹਨਾਂ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਹੁਕਮਨਾਮੇ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਦੀ ਰਸਮੀ ਸਿ਼ਕਾਇਤ ਉਡੀਕ ਰਹੇ ਹਨ । ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਇਹ ਸਿ਼ਕਾਇਤ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਪਰ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਖਿਲਾਫ਼ ਜੇ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਹੋਈ ਵੀ ਤਾਂ ਉਹ ਫਰਵਰੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹੋਵੇਗੀ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਚੋਣਾਂ ਪੈ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹੋਣੀਆਂ ।

    ਉਪਰੋਕਤ ਕਥਨ ਤੋਂ ਇਹ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਲਾਉਣ ਔਖਾ ਨਹੀਂ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸਿੱਖ ਮਾਮਲੇ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਣਗੇ ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ (ਭਾਵੇਂ ਬਹੁਤ ਆਸਾਰ ਨਹੀਂ ) ਫਿਰ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ‘ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਆਪੇ ਬਣਿਆ ਸਰਪੰਚ’ ਸਥਾਪਿਤ ਹੋਵੇਗਾ । ਜੇਕਰ ਕਾਂਗਰਸ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਈ ਤਾਂ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਕੋਲ ਹੁਕਮਨਾਮੇ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਵਾਲਾ ਫੰਡਾ ਪੰਜ ਸਾਲ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਰਗਰ ਹਥਿਆਰ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਬਾਦਲ ਵਿਰੋਧੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੀ ਲਾਬੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਰਨਾ ਵਰਗੇ ਸੱਚੇ ਸਿੱਖ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵੇ ਕਰਕੇ ਸ਼ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਵੱਲ ਆਪਣੀ ਪਹੁੰਚ ਵਧਾਉਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਨਗੇ ।

    ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਾਮਰੇਡ ਅਤੇ ਅਜਿਹੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਪੰਥ ਏਜੰਡੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਪਾਸੇ ਰਹਿ ਕੇ ਸਿਆਸਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ।

    ਹੁਣ ਸਵਾਲ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਆਰਥਿਕ , ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਭਵਿੱਖ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।

    ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਦੋਚਿੱਤੀ ਵਿੱਚ : ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਬਾਗੀ ਹੋਣ ਲੱਗੇ !

    ਸੁਖਨੈਬ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ

    ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਦਾ ਵੋਟ ਬੈਂਕ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਮਾਲਵੇ ਦੀ ਸਿਆਸਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬੀਤੀਆਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਵਿੱਚ ਡੇਰਾ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਦੇ ਵੋਟ ਬੈਂਕ ਨੇ ਇੱਥੋਂ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦਾ ਬੋਰੀਆਂ ਬਿਸਤਰਾ ਗੋਲ ਕਰਕੇ ਕਾਂਗਰਸ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ ਸੀ । ਉਦੋਂ ਤੋ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤੱਕੜੀ ਵਿੱਚ ਤੋਲਣ ਲਈ ਤਤਪਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।

    ਡੇਰਾ – ਸਿੱਖ ਵਿਵਾਦ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਨਾਤਾ ਤੋੜਣ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਕੇ ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਜਾਰੀ ਕਰਵਾਇਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਲਟਾ ਪ੍ਰੇਮੀਆਂ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਦੀਵਾਨਾਂ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮੁਹੱਈਆ ਵੀ ਇਸੇ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਕਰਾਈ । ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਸਿੱਖ ਵੋਟ ਬੈਂਕ ਦਾ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨਾਲ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੋਣ ਸੁਭਾਵਿਕ ਸੀ । ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਡੇਰਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਵੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਦੁਰਦਸ਼ਾ ਕਾਰਨ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਕੱਟੜ ਵਿਰੋਧੀ ਬਣੇ ਭਾਵੇ ਕੁਝ ਸਿਆਸੀ ਤਾਲਮੇਲ ਨਾਲ ਸ਼ਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੇ ਆਗੂ ਡੇਰੇ ਦੇ ਰਾਜਸੀ ਵਿੰਗ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਗਏ ਪਰ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਫਾਸਲੇ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋਏ।

    ਕਾਂਗਰਸ ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਮੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਨਾਰਾਜ਼ ਹਨ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਕਾਂਗਰਸ ਨੇ ਦੁੱਖ ਦੀ ਘੜੀ ਵਿੱਚ ਸਾਥ ਦੇਣ ਦੀ ਥਾਂ ਦੇ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਕਰਕੇ ਵੀ ਬੁੱਤਾ ਸਾਰ ਦਿੱਤਾ ।

    ਹੁਣ ਚੋਣਾਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪੀਪਲਜ਼ ਪਾਰਟੀ ਸਮੇਤ ਸਰਗਰਮ ਸਾਰੀਆਂ ਧਿਰਾਂ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਕੋਲੇ ਆਪਣੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਹਮਾਇਤ ਲੈਣ ਲਈ ਕੋਸਿ਼ਸ਼ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਪਰ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਡੇਰੇ ਸਿਰਸਾ ਵੱਲੋਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਹਮਾਇਤ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਕੋਈ ਖ਼ਬਰ ਸਾਹਮਣੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ।

    ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸੂਤਰ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਬਲਾਤਕਾਰ ਅਤੇ ਕਤਲ ਦੇ ਸੰਗੀਨ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਉਲਝੇ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਡਰ ਸਤਾਉਣ ਲੱਗਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸੀਬੀਆਈ ਦੀ ਰਿਪੋਰਟ ਜਿ਼ਆਦਾ ਹੱਦ ਤੱਕ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਭੁਗਤਦੀ ਹੈ।

    ਪੁਖਤਾ ਸੂਤਰ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਡੇਰੇ ਦੀ ਪ੍ਰਬੰਧਕੀ ਕਮੇਟੀ ਵਿੱਚ ਪੈਸੇ ਅਤੇ ਚੌਧਰ ਦੀ ਭੁੱਖ ਕਾਰਨ ਕਾਫੀ ਆਪਾਧਾਪੀ ਪਈ ਹੋਈ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਅਕਤੀ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਖਿਲਾਫ਼ ਜਾਂਚ ਏਜੰਸੀ ਨੂੰ ਗਵਾਹੀ ਦੇਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ।

    ਸੂਤਰਾਂ ਮੁਤਾਬਿਕ ਮੈਨੇਜਮੈਂਟ ਵਿਚਲੇ ਬਹੁਤੇ ਵਿਅਕਤੀ ਉੱਥੇ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਾਬਜ਼ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਵਤੀਰੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਇਹ ਕਦਮ ਚੁੱਕ ਰਹੇ ਹਨ । ਇਸ ਕਰਕੇ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਕਿਸੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਕਲੇਸ਼ ਨੂੰ ਨਿਬੇੜਣ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।

    ਭਾਂਵੇ ਖ਼ਬਰ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਹੈ ਕਿ 27 ਜਨਵਰੀ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਤੱਕ ਡੇਰੇ ਦੇ ਸਿਆਸੀ ਵਿੰਗ ਵੱਲੋਂ ਡੇਰਾ ਮੁਖੀ ਨਾਲ ਮੀਟਿੰਗ ਕਰਕੇ ਹਮਾਇਤ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਜਾਣਾ ਹੈ । ਕਿਹਾ ਇਹ ਵੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵਾਰ ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਸਾਫ ਸੁਥਰੇ ਅਕਸ ਵਾਲੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਵੇਗਾ ਜਿਸਦਾ ਸਿੱਧਾ ਫਾਇਦਾ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦੀ ਪੀਪੀਪੀ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਹੋਣਾ ਯਕੀਨੀ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਸਥਿਤੀ ਕੱਲ੍ਹ ਤੱਕ ਸਾਫ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ ।

    ਪੱਤਰਕਾਰ `ਡੂਮ` ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਤੋਂ ਵਿਹਲੇ ਹੋਏ

    ਸੁਖਨੈਬ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ
    ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਘਰਾਣਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਪੈਦਾ ਰਵਾਇਤ ਨਾਲ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਹੁਣ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਸਵਾਰਥਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
    ਇਸਦਾ ਜਲਵਾ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਉਭਰ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ । ਪੱਖਪਾਤੀ ਚੋਣ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ , ਚੋਣ ਸਰਵੇ ਅਤੇ ਰਿਪੋਰਟਿੰਗ
    ਹੋਰ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕੁਝ ਅਖਬਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੇ ਸਿਆਸੀ ਸੋਹਲੇ ਗਾਉਣ ਦੀਆਂ ਬਕਾਇਦਾ ਹਦਾਇਤਾਂ ਸਨ। ਇਲੈੱਕਟਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ ਨੇ ਜੋ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਸਭ ਨੇ ਅੱਖੀ ਵੇਖਿਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਅਖਬਾਰ ਨੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੀ ਜਿੱਡੀ ਖ਼ਬਰ ਲਵਾਉਣੀ ਹੈ ਉਨ੍ਹੇ ਹੀ ਪੈਸਿਆਂ ਦਾ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮੁਹਿੰਮ ਚਲਾਈ ਸੀ ।
    ਇਹਨਾਂ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਕਵਰੇਜ਼ ਹੋਈ ਹੈ ਉਹ ਫਰਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਕੇ ਸਵਾਰਥਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਹਿ ਕੇ ਕੀਤੀ ਗਈ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਨੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੇ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਉਦੋ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਜਦੋਂ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਪਾਬੰਦੀ ਲਾਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬੇਸ਼ੱਕ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਨੋਟਿਸ ਵੀ ਜਾਰੀ ਕੀਤੇ ਹਨ ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਨੋਟਿਸਾਂ ਦੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਪ੍ਰਵਾਹ ਹੈ । ਜੇਕਰ ਆਪਣਾ ਕੁਝ ਵਿਗੜਨ ਦਾ ਖਤਰਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਮੀਡੀਆ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦਾ ਹੀ ਕਿਉਂ ?
    ਇੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨੇ 29 ਜਨਵਰੀ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਚੋਣ ਸਰਗਰਮੀਆਂ ਸਬੰਧੀ ਆਖਰੀ ਭੇਜਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੁੱਕਰ ਹੈ ' ਡੂਮ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਤੋਂ ਖਹਿੜਾ ਛੂਟਿਆ ।" ਮੈਂ ਪੀਲੀ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਤੱਕ ਤਾਂ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਪਰ ਡੂਮ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਬਾਰੇ ਸੁਣਕੇ ਕੰਨ ਖੜੇ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਮੱਥਾ ਠਣਕਿਆ ।
    ਪੱਤਰਕਾਰ ਮਿੱਤਰ ਡੂਮ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਬਾਰੇ ਬੋਲਦਾ ਹੋਇਆ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸੋਹਲੇ ਗਾਉਣ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਹੋਇਆ । ਇੱਕ ਮਹੀਨਾ ਮਿਰਾਸੀਆਂ ਵਾਂਗੂੰ ਬਿਨਾ ਗੱਲੋਂ ਸੋਹਲੇ ਗਾਉਂਦੇ ਰਹੇ ।
    ਅਖਬਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਬਕਾਇਦਾ ਹਦਾਇਤਾਂ ਸਨ ਕਿ ਕਿਸੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਕੋਈ ਖ਼ਬਰ ਨਹੀਂ ਲਾਉਣੀ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੀ ਖੂਬੀਆਂ ਦੇ ਕੇਂਦਰਿਤ ਰੱਖਣਾ । ਪਤਾ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਹੈੱਡਕੁਆਟਰਾਂ ਦੇ ਬੈਠੇ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਅਦਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਵਾਂ ਤੇ ਮੋਟੀ ਕਮਾਈ ਜਾ ਮਿਹਨਤਾਨਾ ਲੈਂਦੇ ਰਹੇ । ਇਹ ਮਿਹਨਤਾਨਾ ਇੱਕ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਸੁਰੂ ਹੋ ਕੇ 10 ਲੱਖ ਤੱਕ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ । ਇਹ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਸੱਜਣਾਂ ਦੀ ਆਪਣਾ ਤਰਕ ਸੀ ਕਿ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਸਖਤੀ ਕਾਰਨ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਤਾਂ ਥੋੜੇ ਮਿਲੇ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਾਡਾ ਕਮਿਸ਼ਨ ਵੀ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ।
    ਇਲੈਕਟਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚੈਨਲ ਤੇ ਖ਼ਬਰ ਹਮੇਸਾ ਹੀ ਇਹ ਆਉਂਦੀ ਹੈ । " ਬਾਦਲ ਬਾਦਲ ਬਾਦਲ , ਛੋਟਾ ਬਾਦਲ ਵੱਡਾ ਬਾਦਲ ਆਦਿ । ਜਾਂ ਫਿਰ ਇਹ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਬਣਾਉਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
    ਪਰ ਜਦੋਂ ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਚੈਨਲਾਂ ਨੇ ਸੱਤਾਧਾਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿਆਦਤੀਆਂ ਬੇਨਕਾਬ ਕੀਤੀਆਂ ਤਾਂ ਸੁਖਬੀਰ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਨੂੰ ਉਹ ਚੈਨਲ ਅਤੇ ਅਖਬਾਰ ਕਾਂਗਰਸ ਨਾਲ ਮਿਲੇ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੋਏ ਅਤੇ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਕੋਲ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰ ਦਿੱਤੀ । ਪਰ ਪੀਟੀਸੀ ਚੈਨਲ ਦੀ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਕੀਤੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਤੇ ਜਾਰੀ ਹੋਏ ਨੋਟਿਸ ਨੇ ਪੀਟੀਸੀ ਦਾ ਕੀ ਕਰ ਲਿਆ ।
    ਕੁਝ ਅਖਬਾਰਾਂ ਅਤੇ ਟੀ ਵੀ ਚੈਨਲਾਂ ਨੇ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਵੀ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਲੋਕ ਮਸਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਯਾਦ ਕਰਾਏ ।
    ਕੁਝ ਟੀ ਵੀ ਚੈਨਲਾਂ ਨੇ ਨਿਰਪੱਖ ਚੋਣ ਸਰਵੇਖਣ ਵੀ ਕੀਤੇ । ਪਰ ਨਾਲ ਦੀ ਨਾਲ ਦੋਵਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਚੈਨਲਾਂ ਅਤੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਤੋਂ ਸੱਚਾਈ ਤੋਂ ਕੋਹਾਂ ਦੂਰ ਕੁਝ ਸਰਵੇ ਨਸ਼ਰ ਕਰਕੇ ਵੋਟਰਾਂ ਨੂੰ ਗੁੰਮਰਾਹ ਦੇ ਯਤਨ ਕੀਤੇ ।
    ਚੋਣਾਂ ਤੋਂ ਦੋ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਤੱਕ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦਾ ਡੰਡਾ ਕਾਫੀ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਚੱਲਿਆ ਅਤੇ ਅਖਰੀਲੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਨੇ ਫਿਰ ਸਿੱਧ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ' ਹਮ ਨਹੀਂ ਸੁਧਰੇਗੇ ।' ਜਿਸਦੀ ਜਿੰਨੀ ਵਾਹ ਲੱਗੀ ਉਹਨੀ ਹੀ ਚੋਣ ਜ਼ਾਬਤੇ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕੀਤੀ ਹੈ।
    ਲਗਾਤਾਰ ਸਾਸਨ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਦੋਵਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਅਮਨ ਕਾਨੂੰਨ ਨੂੰ ਸਥਿਤੀ ਨਾ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖੇ ਜਾਣ ਖਿਲਾਫ਼ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦੀ ਸਲਾਹੁਣਯੋਗ ਸ਼ਖਤੀ ਨੇ ਹਰੇਕ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਇਹ ਕਢਵਾ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਚੋਣ ਜ਼ਾਬਤਾ ਲੱਗਿਆ ਹੀ ਰਹੇ ।